Zaterdag 18 april ben ik keynote speaker op het mini-symposium van SH-Jong (www.hoorerbij.nl). Hashtag voor deze dag is: #hoorerbij. Deze ‘non-profit organisatie voor en door slechthorende jongeren’ viert haar 5-jarig bestaan in een mooi zalencentrum in Nieuwegein. Ik heb er vorige week, samen met het bestuur, al even een kijkje genomen.
Ik zal er ‘mijn verhaal’ evenals mijn Direct Yourself- boodschap vertellen. Bijzonder, maar ook spannend. Het is apart om je eigen levensloop te zien als iets dat anderen zou kunnen inspireren. Je doet immers ook maar gewoon je ding. De grote uitdaging voor mij is echter het stilstaan bij datgene wat ons die 18e april verbindt: slechthorend zijn.
Als ik één aspect uit mijn leven bewust onderbelicht hield, was het het feit dat mijn oren het vanaf mijn 4e niet meer goed doen. Zelden vond ik het nodig om uitgebreid uit te leggen hoe je het beste met mijn ‘auditieve beperking’ om kunt gaan. Mijn slechte gehoor was mijn ding en niet iets waar ik anderen mee wilde belasten.
De 18e april zal ik dus praten over dat ene stukje van mij, waar ik voorheen liever over zweeg. Het zal gaan over hoe ik in de loop der jaren met mijn slechthorendheid ben omgegaan en in hoeverre deze beperking mijn leven, mijn keuzes en mijn loopbaan heeft beïnvloed.
En terwijl ik de opzet van de lezing zit te schrijven, fantaseer ik over een tijd dat ‘erbij horen’ voor iedereen met een beperking nog slechts de letterlijke betekenis heeft: ‘er bij hóren’.
“Never be bullied into silence. Never allow yourself to be made a victim.
Accept no one’s definition of your life, but define yourself.”(Harvey Fierstein)